Śmiertelnie nużący i mdły. Kiepski aktorsko. Zarówno Smith jak i Fanning, nie udźwignęli wyzwania. Film kompletnie nie angażuje emocjonalnie widza, ponieważ ten z żadną z postaci nie jest w stanie się utożsamić. Początek zaczyna się od sztucznej i nieprzekonującej sceny próby samobójczej, a potem mamy całkowity zjazd. Smith - stara się zagrać sympatycznego chłopaka, ale robi to sztucznie, pozersko i nienaturalnie. Jego drugiej "mrocznej" natury można ze świecą szukać. Nachalne próby zjednania sympatii Fincha są tak egzaltowane i przewidywalne, że wydaje się iż kpi z inteligencji widza. Fanning - sztywna, z jednym zestawem min sprawia, że przestaje nam zależeć, aby się uśmiechnęła, otworzyła, zapomniała o traumie.
Poprawność w Netflixie to już jakaś schiza. Można jakoś przełknąć nachalnie serwowaną poprawność polityczną raz na jakiś czas, ale w Netflixie stała ona regułą niemal w każdej produkcji. Książka opisuje Fincha jako "having messy, black hair, bright blue eyes and extremely pale skin". Oczywiście poprzez dobór aktora postanowiono kompletnie zrujnować wyobrażenie postaci Fincha u czytelników.
I jeszcze ta antyreklama Indiany. Walory krajobrazowo - turystyczne są tak przedstawione, że większe drżenie serca wywołuje spacer za stodołę.